Kreciki
Temat tygodnia 31. 01 – 04. 02. 2022r.) Czy Kot w Butach był na weselu Kopciuszka
24.01. 2022 r. Temat dnia: „Bal nie z tej bajki”
Cele ogólne:
- Rozwijanie mowy, poznawanie i utrwalenie bajkowych postaci
- Aktywne uczestnictwo w proponowanych zabawach
1. Impresje ruchowe do utworu muzycznego.
Dzieci tańczą swobodnie do utworu:
https://www.youtube.com/watch?v=r__Dk4oWGJQ lub https://www.youtube.com/watch?v=HrBMrTH2Jh4
Można użyć chust, szalików lub innych rzeczy, które uatrakcyjnią taniec.
2. „Karnawał” - EduKredka - posłuchaj informacji https://www.youtube.com/watch?v=jYNwqgE9PMc
3. „Opowiadanie” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
(Potrzebne klocki w kolorach: czerwonym, zielonym, niebieskim, żółtym). Rodzic przedstawia krótkie opowiadanie. Gdy w opowiadaniu podany zostanie kolor klocka dziecko wybiera właściwy kolor, siada na dywanie.
Pewnego dnia w Krainie Fantazji na balu z okazji Dnia Postaci z Bajki spotkali się wszyscy bajkowi bohaterowie. Radości nie było końca.
– Dzień dobry, kocie! Widzę, że masz nowe buty! – zawołała księżniczka.– Pasuje ci ten nowy, zielony kolor.
– Dziękuję, księżniczko! Tobie także do twarzy w tej niebieskiej sukni!
Nieco dalej Czerwony Kapturek prowadził rozmowę z babcią. W oddali smok Strachota udzielał lekcji ziania ogniem małym smokom, które starały się, by ich płomień był coraz mniej pomarańczowy i by stawał się bardziej żółty. Wszędzie słychać radosny śmiech i wesołe zawołanie:
– Trzy i cztery, jeden, dwa – dzisiaj święto bajka ma! (Dziecko powtarza okrzyk po Rodzicu, klaszcząc rytmicznie w dłonie).
Wysłuchanie opowiadania Agaty Widzowskiej „Bal nie z tej bajki” – słuchanie opowiadania i rozmowa na jego temat. Rodzic czyta opowiadanie:
Kopciuszek od dawna nie był już nazywany Kopciuszkiem. Po słynnym balu na królewskim dworze, gdzie dziewczynka zgubiła pantofelek i poznała księcia, jej życie bardzo się zmieniło.
– Od tej chwili jesteś księżną, a ja będę cię nazywał Kwiatuszkiem – powiedział książę, gdy Kopciuszek został jego żoną.
Zamieszkali w pałacu z ogrodem i fontanną i codziennie słuchali śpiewu ptaków. Pewnego dnia biały pocztowy gołąb przyniósł w dziobie kopertę przewiązaną srebrną wstążką. W środku było zaproszenie na bal do sąsiedniego królestwa.
– Bal? Przecież ja już byłam na balu – powiedziała księżna.
– Kwiatuszku, to będzie wyjątkowy bal, na który zaproszono znane postacie z bajek. Nie może cię zabraknąć. Poza tym uwielbiasz tańczyć – powiedział książę.
Wieczorem księżna założyła zieloną suknię z haftowanymi słonecznikami i… żółte, sznurowane trampki. „Tym razem nie zgubię żadnego bucika” – pomyślała.
Na balu rzeczywiście pojawiły się postacie z bajek, ale zachowywały się inaczej niż zwykle. Smok Wawelski nie walczył już z rycerzem, tylko wspólnie z nim rozpalał ogień w kominku. Gdy smok zionął zbyt dużym płomieniem, rycerz z uśmiechem częstował go porcją waniliowych lodów. Wilk siedział w fotelu i dziergał na drutach szal dla Czerwonego Kapturka. Kot w Butach, najwyraźniej zaprzyjaźniony ze złotą rybką, obiecał spełnić jej trzy życzenia. Rybka zapragnęła być rybią księżniczką, wykąpać się w Morzu Bałtyckim i dostać różowe okulary do pływania.
– Nie ma sprawy – powiedział kot i nastroszył wąsy. – Kocim psocium bęc! – wypowiedział zaklęcie i wszystkie marzenia rybki zostały spełnione.
Królewna Śnieżka zjadła trzeci kawałek szarlotki upieczonej z jabłek od złej Królowej, które wcale nie były zatrute. Królowa okazała się całkiem miła i tańczyła z krasnoludkami śmieszny taniec-wywijaniec.
– Wszystko tutaj jest inne niż w znanych bajkach, zauważyłaś Kwiatuszku? – powiedział książę do swojej żony.
– Tak. To chyba z powodu pełni księżyca. Ale tak jest o wiele piękniej! – odpowiedziała.
Nagle w sali balowej pojawiła się nieznana postać.
– Kto to jest? Z jakiej jest bajki? – szeptali goście.
Postać ukłoniła się pięknie i powiedziała: Jestem stworkiem niebajkowym, od skarpetek aż do głowy. Kto wymyśli mi przygodę? Nowe imię? Cud urodę? Kto opowie bajkę o mnie? Będę cieszyć się ogromnie…
Rozmowa na temat opowiadania:
Jakie znane ci postacie z bajek pojawiły się w opowiadaniu? - Kto jeszcze pojawił się w opowiadaniu?
- O co poprosił?
4. „Jaki tytuł?” – zabawa językowa. Dziecko wymyśla nowe tytuły dla bajki, która opowiadałaby o:
- Czerwonym Kapturku i Babie Jadze
- Smoku Wawelskim i Kocie w Butach
- Śpiącej Królewnie i Brzydkim Kaczątku.
5. „Zaginiona książka” – ćwiczenie pamięci wzrokowej. 5 książek wybranych przez dziecko.
Dziecko wybiera wspólnie z Rodzicem 5 książek. Rodzic układa je jedna obok drugiej na dywanie, a dzieci zapamiętują ich tytuły. Następnie dziecko zamyka oczy Rodzic chowa jedną z książek. Zadaniem dziecka jest podać tytuł książki, która została schowana.
6. Zestaw zabaw ruchowych - link. Pamiętacie świeżaki? :) https://www.youtube.com/watch?v=Vq4LxW6QX7I&t=14s
Propozycje zabaw popołudniowych:
1. Zajęcia rozwijające aparat mowy – wymawianie łamańców językowych głośno i cicho.
Rodzic zachęca dziecko do wyrazistego wymawiania łamańców językowych:
- Kra krę mija,
- Lis ma norę,
- Stół z powyłamywanymi nogami,
- Król Karol kupił królowej Karolinie korale koloru koralowego,
- Ząb – zupa zębowa, dąb – zupa dębowa.
2. Zabawy naśladowcze z wykorzystaniem wirtualnego koła losującego - wystarczy kliknąć ZAKRĘĆ i życzymy super zabawy:)
https://damianrudnik.com/wychowanie-fizyczne-w-domu-zagraj-w-gre-przedszkole/?fbclid=IwAR2ozwyzLZ_ghsLxDtUAeD_B9Nx1gTNrbMiwBG51k0SZn1e7VrQT-BXJ7k8
3. Zadania dla chętnych dzieci - Karta 1
- Karta 2
- „O czym opowiada nam muzyka?” Dzieci wyobrażają sobie, co opowiada dany utwór: W grocie króla gór Griega https://www.youtube.com/watch?v=r__Dk4oWGJQ lub Marzenie R. Schumana https://www.youtube.com/watch?v=HrBMrTH2Jh4 Po wysłuchaniu utworów dzieci mogą namalować to, co sobie wyobraziły.
Życzymy dobrej zabawy!
Przypominamy o częstym i dokładnym myciu rączek – link: https://www.youtube.com/watch?v=NSzwTFmnUb4&t=5s
Temat tygodnia 24. 01 – 28. 01. 2022r.) Wrażenia i uczucia
28.01. 2022 r. Temat dnia: „O czym opowiada nam muzyka?”
Cele ogólne:
- kształtowanie umiejętności wypowiadania się na temat „historii” usłyszanej podczas trwania utworu muzyki klasycznej;
- kształtowanie ekspresji ruchowej i poczucia rytmu;
- wyzwalanie kreatywności twórczej
- „O czym opowiada nam muzyka?” – rozmowa na temat przekazu muzycznego na podstawie utworu "W grocie króla gór" Edvarda Griega lub "Marzenie" Roberta Schumana. Kształtowanie umiejętności wypowiadania się na temat „historii” usłyszanej podczas trwania utworu muzyki klasycznej.
W czasie słuchania dzieci wyobrażają sobie, o czym opowiada dany utwór. Po wysłuchaniu muzyki dziecko rysuje to, co sobie wyobraziło. rodzic. wielokrotnie uruchamia utwór, aż do ukończenia pracy przez dziecko. Chętne dziecko pokazuje swoją pracę i opowiada, co sobie wyobraziło.
https://www.youtube.com/watch?v=Mp2EMdRWZE0
https://www.youtube.com/watch?v=HrBMrTH2Jh4 - Impresje ruchowe do utworu muzycznego. Kształtowanie ekspresji ruchowej i poczucia rytmu.
- „Teraz czuję, jak pada deszcz”– malowanie w rytm muzyki Fryderyka Chopina Preludium deszczowe op. 28 nr 15. Wyzwalanie kreatywności twórczej.
Dziecko siada przy stoliku, na którym leżą farby plakatowe, woda w kubeczkach, grube pędzle. Rodzic włącza utwór Fryderyka Chopina Preludium deszczowe. Mówi, że ten utwór opowiada o padającym deszczu. Dzieci palcami w powietrzu malują do usłyszanego rytmu padający deszcz. W czasie powtórnego słuchania malują już farbami po kartce. Dostosowują dotknięcia pędzla do tempa i natężenia utworu. Gdy utwór grany jest głośniej, dzieci mocniej przyciskają pędzel do kartki. Dzieci tworzą swoje deszczowe obrazy, cały czas słuchając Preludium deszczowego.
https://www.youtube.com/watch?v=SoteyAXuEKY - „Muzykujemy” – gra na instrumentach. Kształtowanie wrażliwości muzycznej.
Rodzic mówi: Teraz my jesteśmy muzykami i opowiemy muzyką pewną historię. Rodzic opowiada, dzieci grają, dostosowując natężenie i tempo do treści. Jest poranek. Rodzice jeszcze śpią. Idę na palcach do dużego pokoju. Otwieram szafę i wyjmuję z niej prezent dla rodziców z okazji ich święta. Prezent z wielkim hukiem upadł mi na podłogę. Słyszę, jak rodzice wstają, i widzę, jak wbiegają do pokoju. Biegnę do nich z prezentem. Uśmiechamy się i przytulamy do siebie. - Zabawa „Głośno i ciche dźwięki”. Dziecko siedzi z Rodzicem wymienia sytuacje w których słyszy głośne lub ciche dźwięki.
- „Odtwórz usłyszany rytm”. Rodzic wyklaskuje łatwy rytm dziecko odtwarza go w różny sposób: wyklaskuje, wystukuje.
- Propozycje zabaw popołudniowych
- Bajka dla dzieci po polsku o emocjach - Polski program UBU https://www.youtube.com/watch?v=TcLK9ZBUsDs
- Zachęcamy do obejrzenia bajki pt. „JESTEM ZŁY” – o piesku BALI https://www.youtube.com/watch?v=QOPTsmm7GsE
- Rodzinny album - ćwiczenie doskonalące umiejętność rozpoznawania nazywania emocji. Rodzic proponuje dziecku wspólne oglądanie rodzinnych fotografii, ale nie skupiamy się na przedstawionych na nich sytuacjach, a na emocjach osób. Następnie rodzice przypominają sobie chwile z dzieciństwa i opowiadają o swoich przeżyciach.
- Zadania dla chętnych
Życzymy miłej zabawy!
27.01. 2022 r. Temat dnia: „Jak śmiesznie wygląda strach?"
Cele ogólne:
- rozwijanie umiejętności radzenia sobie ze strachem;
- zachęcanie dzieci do zwracania się do innych po pomoc
- „Kto może nam pomóc, gdy się boimy?” – rozmowa na temat sposobów radzenia sobie ze strachem na podstawie doświadczeń dzieci i opowiadania Renaty Piątkowskiej Zły sen. Zachęcanie dzieci do zwracania się do innych po pomoc.
„Zły sen" Renata Piątkowska
Jak ja nie lubię, gdy śni mi się ten pies. Jest duży, czarny i zły. Stoi na mojej drodze i warczy. Gdy unosi górną wargę, widać białe, ostre kły. Ale najgorsze są jego oczy, niespokojne i błyszczące. Śledzi nimi każdy mój ruch. We śnie na widok tego psa ogarnia mnie taki strach, że nie mogę uciekać ani wzywać pomocy. Mogę tylko płakać, więc robię, co mogę. Tej nocy znowu czarny pies pojawił się przede mną. Wydawał się większy i bardziej groźny niż zwykle. Przysłoniłem oczy ręką, żeby go nie widzieć, i głośno zapłakałem. Obudził mnie głos taty: – Tomku, to tylko zły sen. Już dobrze syneczku. Śnił ci się ten pies, prawda? – Tak, to znowu on – chlipałem. – Tato, zostań ze mną. Jak będziesz blisko, to on nie wróci. Będzie się bał – poprosiłem. – W porządku – tata uśmiechnął się i otulił mnie pierzyną. Bałem się tego psa, więc pomyślałem, że najlepiej będzie, jak nie zmrużę już oka do rana. Ledwo tak postanowiłem, natychmiast zasnąłem. Pies też chyba zasnął, bo tej nocy nie pojawił się już w moim śnie. Nie dał jednak o sobie zapomnieć, bo cały czas słyszałem jego ponure warczenie. Co gorsza, słyszałem je również rano, gdy się już obudziłem. Dopiero po chwili dotarło do mnie, że ten okropny dźwięk wydaje z siebie mój tata. Okryty kocem, chrapał w fotelu tuż obok mojego łóżka.
Nie do wiary, że można spać i jednocześnie tak strasznie hałasować – pomyślałem i cichutko wymknąłem się z pokoju. W kuchni krzątała się mama. Zanim postawiła na stole śniadanie, opowiedziałem jej mój sen. Na koniec dodałem: – Ten pies jest paskudny i nie wiem, czemu ciągle się mnie czepia.
– Wiesz, w tej sytuacji dziwię się, że nie poprosiłeś o pomoc Zmorka. – mama pokręciła głową z niedowierzaniem. – Kto to jest ten Zmorek? – spytałem zaskoczony. – Och, Zmorek to taka dziwna postać. Najbardziej ze wszystkiego przypomina jamnika. Wielkiego, latającego jamnika. Z aksamitnymi skrzydłami, okrągłym brzuszkiem i wąskim pyszczkiem. Nie jest piękny, ale bardzo pożyteczny. Zmorek zjada złe sny. Na zawołanie pożera je, jakby to był makaron. Wciąga koszmary
i zjawy, nawet te najdłuższe i najstraszniejsze. Mlaska przy tym i niestety czasem mu się odbija, ale wtedy po złych snach nie ma już ani śladu. A Zmorek krótkimi łapkami gładzi brzuszek i już rozgląda się za następnym nieszczęśnikiem, którego męczą nocne zmory. Dlatego gdy następnym razem przyśni ci się ten okropny pies, to zawołaj : „Zmorku, tutaj!”, a on nadleci w jednej chwili. Zje twój zły sen, jakby to było ciastko z kremem. Wiem, co mówię, bo sama też nie raz wzywałam Zmorka i nigdy nie zawiódł. – Tobie, mamusiu, też śnił się czarny pies? – spytałem zdziwiony. – No, niekoniecznie pies. Śniły mi się inne okropieństwa. –Jakie? Jakie? – chciałem wiedzieć. Na przykład, że wygrałeś konkurs na najbardziej upartego chłopczyka na świecie. Albo, że w twoim przedszkolu wydano zakaz gotowania zupy jarzynowej, a dzieci karmiono wyłącznie chipsami i czekoladą – wyliczała mama. – Ale to nie są żadne koszmary! Sam chciałbym mieć takie piękne sny. Dziwię się, że Zmorek w ogóle chciał je zjeść! – zawołałem. – Jemu tam wszystko jedno. Pożarł wszystko co do okruszyny. Mlasnął jęzorem i odleciał. Gdy mama powiedziała mlasnął jęzorem, przyszła mi do głowy pewna piękna myśl. – Mamo, czy ten Zmorek pojawia się tylko we śnie? Czy nie mógłby przylecieć choć raz do przedszkola? Gdybym zawołał: „Zmorku, tutaj!” i pokazał mu Jolkę, dałby radę wciągnąć ją jak makaron? Bo ona ciągle pokazuje mi język, mlaska przy stole i chwali się, że już dwa razy była w szpitalu. No, jak myślisz, Zmorek mógłby to zrobić dla mnie? – spytałem z nadzieją w głosie. – Nie, na pewno nie. On może przyjść tylko we śnie. Zje złego, czarnego psa, ale Jolki nie tknie – wyjaśniła mama. – A tak w ogóle, to dlaczego ja nie byłem jeszcze w szpitalu? – spytałem
ze złością. Mama, zamiast odpowiedzieć po ludzku, wzniosła oczy do nieba. A ja pomyślałem, że jeśli Zmorek nie może przylecieć do przedszkola, to trudno. Za to, jeśli przyśni mi się Jolka to go zawołam i Zmorek zrobi, co do niego należy. Fajnie jest mieć takiego kolegę. Dobrze, że mama mi o nim powiedziała. Teraz nie mogę się doczekać, kiedy znowu przyśni mi się ten czarny pies.
Rodzic zadaje dzieciom pytania: Jakiego snu bał się Tomek? O co chłopiec poprosił tatę, gdy obudził się w nocy, bo znów przyśnił mu się ten pies? Dlaczego, mimo że chłopiec spał z tatą, wciąż słyszał warczenie? Co poradziła Tomkowi mama na jego sen o złym psie? Co robił Zmorek? Co trzeba zrobić, by pojawił się Zmorek? Kto pomógł Tomkowi poradzić sobie ze złym snem? Jak wy radzicie sobie, się gdy boicie? - „Jak śmiesznie wygląda Strach!”– projektowanie, wycinanie, przyklejanie. Doskonalenie sprawności manualnych.
Rodzic kładzie gazety, krepinę, taśmę klejącą. Dzieci wymyślają, w jaki sposób użyć zgromadzonych materiałów, aby zmienić się w coś strasznego. Drą, wycinają, doklejają do ubrania gazety i krepinę, robią opaski na głowę lub proste maski. Chodzą po domu, rozśmieszając się. - Zabawa relaksacyjno - oddechowa „Coś na uspokojenie” . Rodzic mówi dziecku miś trochę się dzisiaj przestraszył. Gdy go do siebie przytulisz może powie ci na ucho, co się stało. A teraz spróbuj go uspokoić. Rodzic prosi aby dziecko położyło się na podłodze, kładzie dziecku na brzuchu misia. Następnie włącza dowolną spokojną muzykę relaksacyjną. Prosi dziecko, aby spokojnie oddychało. Gdy wdychają powietrze ich miś unosi się delikatnie do góry, gdy wydychają opada. Rodzic zaznacza, że trzeba oddychać spokojnie. Po zakończeniu dziecko przytula misia.
- „Już się nie boję!”– zabawa terapeutyczna. Rozwijanie umiejętności radzenia sobie ze strachem.
Dzieci siedzą przy stolikach. Kolorują sylwetę Zmorka, psa – jamnika ze skrzydłami, który zjadał złe sny w opowiadaniu o Tomku. Na kartkach A5 rysują to, czego najbardziej się boją. Zgniatają rysunek w ciasną, małą kulkę. Smarują klejem sylwetę Zmorka. Kładą na kartce A4 kulkę ze zgniecionym „strachem”. Wołają: Zmorku tutaj! i naklejają Zmorka na zgniecioną kulkę i kartkę A4, mocno przygniatając, aby się skleiły. Teraz „strach” dziecka jest w brzuchu Zmorka. Dzieci krzyczą: Już się nie boję!.
- „Taniec z misiem”. Przy skocznej muzyce „Wesoła poleczka” J.Pietrzak dziecko wykonuje swobodny taniec z misiem.
- Zestaw ćwiczeń ruchowych – kształtowanie ogólnej sprawności fizycznej.
https://www.youtube.com/watch?v=S5TFdKc6TB4&t=5s
- Propozycje zabaw popołudniowych:
- Zadania dla chętnych
- Karta 1 -pomaluj lwa i wytnij jego grzywę:)
- Karta 2
- Karta 3 -wytnij, przyklej w odpowiedniej kolejności i pomaluj.
Życzymy miłej zabawy!
26.01. 2022 r. Temat dnia: „Co zrobić, gdy chce mi się płakać?
Cele ogólne:
- kształtowanie umiejętności radzenia sobie z emocjami w sposób społecznie akceptowalny;
- kształtowanie poczucia rytmu, wyobraźni muzycznej i ekspresji ruchowej.
- Piosenka o beksie – nauka słów refrenu piosenki. Rozwijanie pamięci słuchowej u dzieci.
https://www.youtube.com/watch?v=Gdx9YZupplI
: Beksa to jest taka dama,
co bez przerwy robi dramat.
Zawsze nie tak, zawsze źle.
Beksa ciągle mówi be.
Beksa to jest taka pani,
co się nie uśmiechnie za nic.
Nie ma mowy, nie ma nie.
Beksa ciągle mówi be. - „Deszczowy kij” – wykonanie instrumentu. Kształtowanie drobnych mięśni dłoni.
Dzieci wykonują instrument z rolki po ręcznikach papierowych. Zaklejają dno rolki kwadratowym kawałkiem papieru, posmarowanym klejem. Rodzic przygotowuje miseczki z różnymi nasionami lub kaszami. Dzieci, chwytem pęsetkowym, przekładają nasiona do wnętrza tuby. Zaklejają otwór tuby drugim kwadratowym kawałkiem papieru. Mocno ściskają miejsca sklejenia, aby papier dobrze przywarł do tuby. Całość owijają folią aluminiową. - Nauka piosenki „Piosenka o beksie”
Czeka nas dzisiaj nie lada gradka,
Bo w tej piosence będzie zagadka:
Jak się nazywa osoba, która
Płacze, jak ciemna chmura?
Płacze, gdy każą umyć ci szyję.
Płacze, gdy chudnie; płacze, gdy tyje.
Płacze, gdy zrobi w zeszycie kleksa.
Jak się nazywa? Beksa!
: Beksa, to jest taka dama,
Co bez przerwy robi dramat.
Zawsze nie tak, zawsze źle,
Beksa ciągle mówi be.
Beksa, to jest taka pani,
Co się nie uśmiechnie za nic.
Nie ma mowy, nie ma nie,
Beksa ciągle mówi be.
Czeka nas dzisiaj trudne zadanie:
Jak wygnać z beksy to jej płakanie?
Jaką tu radę znaleźć dla beksy?
Uśmiech tu jest najlepszy.
Bekso, spróbuj, a zobaczysz,
Ile uśmiech w życiu znaczy.
Tylko ten się czuje źle,
Kto bez przerwy mówi be.
Bekso, nie rób takiej miny,
Bo się w końcu obrazimy!
Bekso, tak prosimy cię:
Przestań wreszcie mówić be!
Ref.: Beksa, to jest taka dama...
Beksa! Beksa!
Beksa! Beksa! Beeeksa!
Beksa, to jest taka dama...
Bekso, nie rób takiej miny... - „Co zrobić, gdy chce mi się płakać?” - formułowanie odpowiedzi na pytanie na podstawie doświadczeń dzieci oraz słów piosenki Piosenka o beksie.
Rodzic rozmawia z dziećmi na temat płaczu. Zadaje pytania:
- Z jakiego powodu czasem płaczecie?
- Co robią wtedy wasi rodzice, rodzeństwo, babcia, dziadek?
- Czy radzicie sobie z płaczem?
- Kiedy przestajecie płakać?
- Co lub kto wam w tym pomaga?
- Czy płacz jest nam czasem trochę potrzebny? Kiedy? Dlaczego?
- Jak się nazywa osoba, która bardzo często płacze bez powodu?
- Jak my możemy pomóc takiej osobie?
Rodzic czyta drugą zwrotkę piosenki „Piosenka o beksie” i pyta: Jaką radę daje beksie piosenka? (żeby się uśmiechała). Ta rada jest dobra dla każdego, aby odzyskać dobry humor. Teraz, w czasie piosenki będziemy spacerować, a gdy usłyszymy słowo „beksa” przybijemy piątkę osobie, która jest blisko nas, i szeroko się uśmiechniemy.
- Zabawa ruchowa „Kraina smutku – Kraina radości” pokój dzielimy na dwie części. Kiedy dziecko słyszy muzykę smutną , zatrzymuje się w „Krainie smutku” i mimiką i gestem wyraża smutek, a kiedy słyszy muzykę wesołą zatrzymuję się w „Krainie radości” i pokazuje radość, uśmiecha się, podskakuje.
- Propozycje zabaw popołudniowych:
- Karta pracy nr.1
- Karta pracy nr.2
- Karta pracy nr.3 - dokończ "buźkowe" rytmy.
- Zadania dla chętnych
Życzymy miłej zabawy!
25.01. 2022r. Temat dnia: „Ciemność jest niezwykła!” „Straszydło” – praca plastyczna.
Cel ogólny:
- wdrażanie do umiejętności niwelowania strachu przed ciemnością
- doskonalenie umiejętności manualnych
- rozwijanie wyobraźni
- „Szukamy ciemności”– zabawa integracyjna, przygotowanie do tematu dnia. Zachęcanie dzieci do współdziałania.
Dziecko szuka najciemniejszego miejsca. Po wspólnym ustaleniu, gdzie ono jest, udaje się tam i siada. Dziecko zamyka oczy, trzymając. Chwilę przebywa w tym miejscu. Opowiada, jak się czuło w ciemności. - „Ciemność jest niezwykła” – rozmowa na temat ciemności i oswajania się z nią na podstawie doświadczeń dzieci i wiersza Ewy Szelburg-Zarembiny "Ciemnego pokoju nie trzeba się bać". Wdrażanie do umiejętności niwelowania strachu przed ciemnością.
Ewa Szelburg-Zarembina
Ciemnego pokoju nie trzeba się bać,
bo w ciemnym pokoju czar może się stać…
Ach! W ciemnym pokoju, powiadam wam, dzieci,
lampa Aladyna czasem się świeci…
Ach! W ciemnym pokoju wśród łóżka poduszek
spoczywa z rodzeństwem sam Tomcio Paluszek
… Ach! W ciemnym pokoju podobno na pewno
zobaczyć się można ze Śpiąca Królewną
… Ach! W ciemnym pokoju Kot, co palił fajkę,
opowiedzieć gotów najciekawszą bajkę,
a wysoka czapla chodzi wciąż po desce
i pyta się dzieci: Czy powiedzieć jeszcze?
Rodzic zadaje dzieciom pytania:
- Dlaczego ciemnego pokoju nie trzeba się bać?
- Jakie postaci z bajek możemy sobie wtedy wymyślić?
- Co wy widzicie, gdy jesteście w ciemnym pokoju? Czy to jest miłe? Dlaczego?
- Jaką miłą postać chcielibyście zobaczyć w swoim ciemnym pokoju? Dlaczego?
- „Straszydło”– praca plastyczna . Doskonalenie umiejętności manualnych i rozwijanie wyobraźni.
Rodzic rozmawia z dziećmi o tym, czego się boją, co im pomaga przezwyciężyć strach. Wspólnie z rodzicem wymyślają, jak może wyglądać strach. Po rozmowie dzieci siadają przy stolikach, wykonują sylwetkę „straszydła” ozdabiają w dowolny sposób dostępnymi materiałami (plasteliną, kolorowym papierem i krepiną). - Zestaw ćwiczeń ruchowych – kształtowanie ogólnej sprawności fizycznej.
https://www.youtube.com/watch?v=S5TFdKc6TB4&t=5s - Propozycje zabaw popołudniowych
- proponuje chętnym dzieciom wykonanie z klocków pokoju dla Straszydeł i zabawę nimi.
- Karta pracy nr.1- pokoloruj serduszko, zaznacz ile jest w nim miejsca na radość, smutek, złość, strach i spokój.
- Karta pracy nr 2
- Zadania dla chętnych
Życzymy miłej zabawy!
24.01. 2022 r. Temat dnia: „Co mnie cieszy?”
Cele ogólne:
- kształtowanie umiejętności nazywania własnych emocji i uczuć;
- doskonalenie umiejętności odczytywania sygnałów niewerbalnych.
- „Co mówi lusterko?”– zabawa dydaktyczna. Wdrażanie do umiejętności rozpoznawania swoich uczuć.
„Co mówi lusterko?” –dziecko patrzy na siebie w lusterku, mówiąc: Teraz jestem… smutny, wesoły, zdziwiony, przestraszony. - „Znaki uczuć”– zabawa dydaktyczna. Uświadomienie dzieciom przeżywanych emocji.
Rodzic rozdaje dzieciom znaki przedstawiające różne uczucia: radość, smutek, zdziwienie, strach z W.5. Dzieci siadają w kręgu, kładą znak przed sobą. Rodzic wymienia po kolei nazwy uczuć. Dzieci podnoszą znaki, przyglądają im się i próbują zrobić taką minę, jaka jest na znaku. Podają przykłady sytuacji, podczas których przeżywały te uczucia. - „Co mnie cieszy?” – rozmowa na temat sytuacji wywołujących różne uczucia na podstawie różnych dostępnych obrazków i doświadczeń dzieci. Doskonalenie umiejętności odczytywania sygnałów niewerbalnych.
Dzieci otwierają KP2.37. Opowiadają, co znajduje się na rysunkach. Dzieci naklejają w okienkach symbole uczuć – smutku, zdziwienia, strachu lub radości. Dzieci opowiadają, jakie sytuacje wywołują w nich to uczucie. - „Zagraj mi coś, kochana...” – zabawa muzyczno - taneczna. Kształtowanie poczucia rytmu, wyobraźni muzycznej i ekspresji ruchowej, zabawa rodzinna - zabawa muzyczno - taneczna.
Rodzic rozdaje każdemu różne instrumenty. Wszyscy siedzą w kole. Jedna z osób wchodzi do koła. Gdy reszta liczy do pięciu, osoba będące w środku kręci się wokół własnej osi z zamkniętymi oczami. Zatrzymuje się, otwiera oczy i wymawia zdanie do osoby, naprzeciwko którego stanęło: Jestem podekscytowana/podekscytowany, zagraj mi coś kochana/kochany. Wskazana osoba gra na instrumencie, a osoba w środku koła tańczy do tej muzyki. - „Cieszy mnie taniec”– improwizacje taneczne do piosenki Ptak Nijaki. Doskonalenie koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej.
Improwizacje taneczne do piosenki Ptak Nijaki https://www.youtube.com/watch?v=99ueGwywJQg
Rodzic . zadaje pytanie: Jak się czujecie po tańcu?
Były sobie trzy ptaki
Rudy, Chudy i Nijaki
I pragnęły nade wszystko
Wygrać konkurs tańca disco
A ten pierwszy Rudy ptak
W dyskotece tańczył tak
Tańczył tak Rudy ptak
Umpa - umpa, lewa noga
Szyja, skrzydło, dziób, podłoga
Dwa podskoki, chwyt pod boki
Szur-szur, oj, zgubił siedem piór
Szur-szur, trafił prosto w mur
Szur-szur, zgubił siedem piór
Szur-szur, trafił prosto w mur
Były sobie trzy ptaki
Rudy, Chudy i Nijaki
I pragnęły nade wszystko
Wygrać konkurs tańca disco
A ten drugi Chudy ptak
W dyskotece tańczył tak
Tańczył tak Chudy ptak
Hopla-hopla, nogą prawą
Tupu-tupu, żwawo, żwawo
Dwa ćwierknięcia, trzy kląsknięcia
Łup-cup, oj, aż mu skakał czub
Łup-cup, oj, aż połamał dziób
Łup-łup-cup, aż mu skakał czub
Łup-łup-cup, aż połamał dziób
Ale trzeci ptak, Nijaki
Inny był niż tamte ptaki
Tańczył bowiem posuwiście
I królował zwłaszcza w twiście
Chociaż polka, walc i tango
Też w upojny wiodły stan go
„Taki talent to dar Boży" -
Zachwycili się jurorzy
I wysłali swe wyniki
Prosto w świat, do Ameryki
Tam gdzie zespół niesłychany
Wiódł menadżer bardzo znany
Ten pojawił się niezwłocznie
Żeby sprawdzić to naocznie
Bo od dawna, oczywiście
O cudownym śnił soliście
Który giętki jest jak z gumy
A swą sztuką zwabi tłumy
Pokaz wypadł nadzwyczajnie (nadzwyczajnie)
Próby poszły bardzo fajnie (bardzo fajnie)
I Nijaki już od wtorku (już od wtorku)
Tańczy w samym Nowym Jorku (w Nowym Jorku)
Morał z tego taki płynie:
Szukaj szczęścia w tej dziedzinie
W której masz zdolności zasób
Bo inaczej - szkoda czasu! - Propozycje zabaw popołudniowych:
- Rodzic pomaga dziecku w trzymaniu prawidłowo kredki. Dziecko rysuje dużą uśmiechniętą twarz, dorysowują elementy, kolorują. .Rodzic wspiera dziecko, doskonaląc ich umiejętności przeliczania (przeliczanie narysowanych piegów na twarzy).
- karta pracy - Załącznik nr 1- dorysuj emocje na twarzach.
- zabawa ,,jak się czujesz?,,
Pytając swoich domowników masz do dyspozycji minki które samodzielnie wykonałeś/aś.. ktoś ciebie pyta oraz ty pytasz mamusię, tatusia, siostrę czy brata dając im minki na patykach. Pomocniczy rysunek do wykonania minek Załącznik nr 2 - Załącznik nr 3 - opis samego siebie za pomocą rysunku oraz rysunek własnej "złości"- Załącznik nr 4
- Zadania dla chętnych:
Życzymy miłej zabawy!
Temat tygodnia 08.11-12.11.2021 r.: „Co powinien wiedzieć każdy Polak”?
Temat dnia 12.11.2021 r.: "Sławni Polacy"
Cele ogólne:
- poznawanie sławnych Polaków i ich dzieł;
- kształtowanie poczucia rytmu;
- rozwijanie umiejętności estetycznego poruszania się i wrażliwości słuchowej w trakcie odbioru dzieła muzycznego.
1. „Być sławnym jak…” – zabawa z elementem dramy.
Rodzic zadaje pytania: Co to znaczy być sławnym? Kto jest sławny? Co ta osoba robi? Dzieci udzielają odpowiedzi na podstawie własnych doświadczeń i przeżyć. Rodzic proponuje zabawę w zagadki. Dziecko naśladuje ruchem, gestem, mimiką kogoś sławnego, rodzic odgadują, kto to może być i czym się zajmuje ta osoba.
2. „Bitwa pod Grunwaldem”– składanie obrazka z części, poznawanie dzieła Jana Matejki.
Rodzic przygotowuje komplet pociętego na części obrazka przedstawiającego słynne dzieło Jana Matejki „Bitwa pod Grunwaldem”. Dziecko składa obrazek.
Po wykonaniu pracy dziecko wypowiadają się na temat obrazu Jana Matejki. Rodzic przedstawia kilka informacji o artyście i jego dziele według własnego uznania.
3.,,Jestem Polakiem”- improwizacja ruchowa do piosenki.
Dziecko słucha piosenki i określa elementy muzyki: tempo, dynamikę, nastrój. https://youtu.be/plug6OIrxRM
,,Jestem Polakiem”- słowa piosenki.
Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił
Chcemy byś również kochał ją i ty
I ty
Ciuchcia na dworcu czeka
Dziś wszystkie dzieci pojadą nią by poznać kraj
Ciuchcia pomknie daleko
I przygód wiele na pewno w drodze spotka nas
Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił
Chcemy byś również kochał ją i ty
I ty
Pierwsze jest Zakopane
Miejsce wspaniała
Gdzie góry i górale są
Kraków to miasto stare
W nim piękny Wawel
Obok Wawelu mieszkał smok
Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił
Chcemy byś również kochał ją i ty
I ty
Teraz to już Warszawa
To ważna sprawa
Bo tu stolica Polski jest
Wisła, Pałac Kultury, Królewski Zamek
I wiele innych, pięknych miejsc
Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił
Chcemy byś również kochał ją i ty
I ty
Toruń z daleka pachnie
Bo słodki zapach pierników kusi mocno nas
Podróż skończymy w Gdański
Stąd szarym morzem można wyruszyć dalej w świat
Jesteśmy Polką i Polakiem
Dziewczynką fajną i chłopakiem
Kochamy Polskę z całych sił
Chcemy byś również kochał ją i ty
I ty/ 2x
Dziecko razem z Rodzicem stara się zaśpiewać refren piosenki.
4. „I ty sławnym Polakiem możesz być” – rysowanie kredkami.
Dziecko wypowiada się, w jakiej dziedzinie chciałyby zasłynąć, co odkryć, wynaleźć itd. Rysuje kredkami autoportret.
5. „Rozgrzewka Stocha” – zabawa ruchowa z elementem skłonu i przysiadu.
Rodzic prezentuje dowolny atrybut związany z jazdą na nartach, np. gogle. Dziecko nazywają przedmiot i mówi, do czego służy. Rodzic pyta: Który sławny Polak skacze na nartach? Dziecko podaje swoje propozycje. Jeśli nie pada nazwisko Kamila Stocha, to Rodzic je podaje i proponuje zabawę: naprzemienne unoszenie kolan, skręty tułowia, wykroki w przód z zatrzymaniem raz prawą, raz lewą nogą, skłony do prawej i lewej nogi, przysiady, podskoki ze skrętami nóg w obie strony.
6.Propozycja zabaw popołudniowych:
- „Dlaczego niebo jest niebieskie?” – zabawa badawcza.
Dziecko wlewa wodę do szklanki, dodaje odrobinę mydła i całość miesza. To atmosfera z zanieczyszczeniami: pyłem i kurzem. Dziecko zbliża latarkę do szklanki
i obserwuje, jaki kolor przybiera w tym miejscu woda. Latarka pełni tu funkcję Słońca. Rodzic wyjaśnia, że cząsteczki mydła obecne w wodzie rozpraszają światło latarki, tak samo jak drobiny kurzu i cząsteczki pyłu w powietrzu rozpraszają światło słoneczne. Światło słoneczne składa się z fal świetlnych o różnych kolorach: czerwonym, pomarańczowym, żółtym, zielonym, niebieskim i fioletowym. Najbardziej rozprasza się światło w kolorze niebieskim (10 razy bardziej niż światło
w kolorze czerwonym), dlatego patrząc z Ziemi na oświetloną atmosferę, wydaje się nam, że jest ona niebieska.
7. Zabawy dla chętnych:
Źródło: www.fantavolando.it,
https://pl.pinterest.com/
%20-%20Fantavolando.jpg){kind=link}
- Linki do wykorzystania:
https://youtu.be/x0hX2J4QNd4
https://youtu.be/5VXwz4co65E
Temat dnia 10.11.2021 r.: „Co to jest niepodległość”
Cele ogólne:
- kształtowanie miłości i przywiązania do kraju ojczystego, jego kultury i tradycji;
- poznanie symboli narodowych naszego kraju;
- przyjmowanie właściwej postawy podczas hymnu narodowego.
1. „Stoimy razem” – powitanie.
Dziecko stoi z Rodzicem na dywanie. Rodzic mówi tekst rymowanki i ilustruje go ruchem, dziecko naśladuje.
Stoimy razem ramię przy ramieniu (zbliżamy do siebie ramiona)
możemy być wielcy w oka mgnieniu. (podnosimy rękę wysoko)
Możemy być bardzo mali, (zniżamy rękę)
ale nigdy nie będziemy sami. (łapiemy się za ręce i siadamy na dywanie)
2. „11 listopada” – słuchanie wiersza L. Wiszniewski.
Dziecko siedzi wygodnie na dywanie, a Rodzic czyta wiersz:
11 listopada.
Dzisiaj wielka jest rocznica
Jedenasty Listopada
Tym, co zmarli za Ojczyznę
Hołd dziś cała Polska składa
Im to bowiem zawdzięczamy
wolność, mowę polską w szkole,
to, że tylko z ksiąg historii
poznajemy dziś niewole.
Uroczyście bija dzwony,
w mieście flagi rozwinięto,
i me serce się raduje,
że obchodzę Polski święto.
Następnie Rodzic rozmawia z dzieckiem na temat treści wiersza i doświadczeń własnych dziecka.
- O jakiej dacie jest mowa w wierszu?
- Czy dzisiaj naprawdę jest 11 listopada? Kiedy wypada 11 listopada?
- Co to jest ojczyzna? (kraj, który uważamy za własny, ponieważ się w nim urodziliśmy i w nim mieszkamy/mieszkaliśmy)
- Czy dla nas wszystkich Polska jest ojczyzną?
- Jaki kraj jest Twoją ojczyzną?
- Co składa Polska osobom, które zmarły za ojczyznę?
- Co to jest hołd? (wyrazy uznania, zachwytu)
- Co zawdzięczamy osobom, które zmarły za ojczyznę?
- Co to jest niewola? (stan kiedy nie możemy sami decydować o tym co będziemy robić, musimy robić coś co ktoś nam narzuci)
- Co rozwinięto w mieście?
- Jakie kolory ma polska flaga?
- Jak myślicie o jakim święcie jest mowa w wierszu?
Następnie Rodzic informuje dzieci, że już za chwilę wysłuchają piosenki, dzięki której dowiedzą się co to jest niepodległość.
3. „Flagi na wietrze” – zabawa ruchowa.
Dzieci – „flagi” poruszają się swobodnie po pokoju w rytmie wygrywanym przez Rodzica na tamburynie. Na przerwę w grze zatrzymuje się i stoi w bezruchu. Zabawę prowadzimy 4-5-krotnie.
4. „Co to jest niepodległość?” – osłuchanie z piosenką – dziecko aktywnie słucha piosenki.
Rodzic zapowiada, że zadaniem dziecka będzie zrobić serduszko z dłoni, gdy usłyszą słowo „niepodległość”.
https://www.youtube.com/watch?v=-mI645aCTgo
Piosenka „Co to jest niepodległość?”
Co to jest niepodległość?
Kiedyś Rosja, Austria i Prusy
na Polskę mieli chytre zakusy.
Niestety w końcu im się udało
i zagrabili Polskę całą.
Przez długie 123 lata
nie było nas na mapie świata.
I jak to czasem mówią dorośli
wtedy nie było niepodległości.
Co to jest niepodległość
teraz wiem już na pewno.
Każde dziecko dziś woła
to polski dom, polska szkoła.
Co to jest niepodległość
teraz wiem już na pewno.
Zaraz po I wojnie światowej
powstały piękne mapy już nowe.
Tak właśnie nasza historia biegła
że Polska dzisiaj jest niepodległa.
Co to jest niepodległość
teraz wiem już na pewno.
Każde dziecko dziś woła
to polski dom, polska szkoła.
Co to jest niepodległość
teraz wiem już na pewno.
Jedenasty listopada 1918
Zapamiętamy już na zawsze.
Jedenasty listopada 1918
Zapamiętamy już na zawsze.
Co to jest niepodległość
teraz wiem już na pewno.
Każde dziecko dziś woła
to polski dom, polska szkoła.
Co to jest niepodległość
teraz wiem już na pewno.
Następnie Rodzic podsumowuje informacje z piosenki uzupełniając je:
Bardzo dawno temu Polska została podzielona na trzy części przez swoich trzech sąsiadów: Rosję, Prusy i Austrię i zniknęła z map świata. To co zrobiły
te państwa nazywamy rozbiorami. Polska straciła wtedy niepodległość tzn. nie mogła decydować sama o sobie, a Polacy nie mogli żyć tak jak chcieli,
a musieli słuchać się państw, które ją podzieliły między siebie. Dzieci w przedszkolach i szkołach nie uczyły się języka polskiego, a nawet nie mogły rozmawiać w tym języku. Polacy byli bardzo smutni i nieszczęśliwi. Nigdy nie pogodzili się z rozbiorami i walczyli o to, aby Polska była znowu wolna. Jednym z takich odważnych ludzi był Józef Piłsudski – wielki patriota, bohater narodowy i przywódca Polaków walczących o wolność swojej ojczyzny. Stworzył on wojsko polskie – Legiony Polskie i w końcu 11 listopada 1918 roku czyli 102 lata temu Polakom udało się odzyskać niepodległość. Na pamiątkę tamtych wydarzeń, co roku 11 listopada świętujemy Dzień Niepodległości. Nie idziemy wtedy do przedszkola czy pracy, a w całym kraju odbywają się uroczystości.
Kolejno dziecko ponownie słucha piosenki, a następnie powtarza za Rodzicem słowa pierwszej zwrotki i refrenu.
5. „Co to jest niepodległość?” – zabawa ruchowa.
Dziecko porusza się swobodnie po pokoju śpiewając piosenkę „Co to jest niepodległość?” i wykonując serduszko z dłoni za każdym razem kiedy słyszą słowo „niepodległość”. Zabawę prowadzimy przez czas trwania piosenki.
6. „Polska zniknęła” – zabawa dydaktyczna.
Rodzic rozkłada na dywanie mapę polski wyciętą z szarego papieru i prosi dziecko o przedarcie mapy na trzy kawałki. Kiedy dziecko skończy zadanie, Rodzic informuje je, że podarta mapa symbolizuje Polskę, która została rozdzielona na trzy części przez trzech jej sąsiadów. Zniknęła z mapy świata, bo poszczególne części stały się częściami tamtych państw. Następnie Rodzic pyta dziecko, czy pamięta jak długo Polski nie było na mapie świata? (123 lata).
7. „Odzyskanie niepodległości” – zabawa dydaktyczno-plastyczna.
Rodzic prosi dziecko o złożenie i przyklejenie mapy Polski na wcześniej przygotowanym kartonie Po skończonej pracy dziecko siada na dywanie i prezentuje swoją prace. Rodzic pyta czy łatwo było poskładać mapę i czy udało się to zrobić tak, aby nie było widać, że została przerwana? Na zakończenie podsumowuje, że nasza mapa była tylko symboliczna, ale walka o niepodległą Polskę była bardzo trudna i bardzo długa. Dlatego tak bardzo ważne jest byśmy obchodzili Święto Niepodległości pamiętając o tych, dzięki którym możemy dzisiaj chodzić do przedszkola, szkoły, pracy, porozumiewać się w języku polskim i samodzielnie podejmować decyzje.
8. „W domu – w przedszkolu” – zabawa ruchowa.
Dziecko porusza się swobodnie po pokoju w rytmie wygrywanym przez Rodzica na tamburynie. Na przerwę w grze i hasło Rodzica: „W domu” – dziecko przedstawia ruchem jak lubią spędzać czas w domu; „W przedszkolu” – jak lubią spędzać czas w przedszkolu. Zabawę prowadzimy 4-5-krotnie.
9. „Hymn Polski” – wysłuchanie hymnu.
Rodzic informuje dziecko, że za chwileczkę wysłuchają „Mazurka Dąbrowskiego” czyli Hymnu Polski. W trakcie jego słuchania i śpiewania okazujemy szacunek stojąc na baczność. Prosi dziecko, by ustawiło się do hymnu – wyprostowana pozycja stojąca, w rękami opuszczonymi i przylegającymi do boków
i jeśli potrafią by wraz z nią śpiewały hymn.
https://www.youtube.com/watch?v=MyLFTSUWRy8 – „Mazurek Dąbrowskiego” do zabawy „Hymn Polski”
10. „Do hymnu” – zabawa ruchowa.
Dziecko porusza się swobodnie po pokoju. Na hasło Rodzica: „Do hymnu!” zatrzymuje się i przyjmuje pozycję „na baczność”. Zabawę prowadzimy 4-5-krotnie.
- Propozycje zabaw popołudniowych:
10 listopada obchodzimy w przedszkolu ,,Dzień Jeża”.
Jest to dobra okazja by uświadomić najmłodszym jaką rolę w środowisku pełnią jeże, co im zagraża i jak im pomóc. Jeśli nie świętowaliście tego dnia wcześniej – zachęcam! https://youtu.be/ohVlx-vw4Dg
Język angielski:
1.Na początek zabawy ruchowe do piosenek lubianych przez dzieci
- Walking Walking https://www.youtube.com/watch?v=fPMjnlTEZwU
- If You're Happy https://www.youtube.com/watch?v=l4WNrvVjiTw
- Baby Shark https://www.youtube.com/watch?v=j8z7UjET1Is
2.Przypomnienie piosenki „The Months Chant”
https://www.youtube.com/watch?v=R_GIt4Ccorc
3.Wprowadzenie słownictwa związanego z Rodziną
mummy - mama
daddy - tata
sister - siostra
brother - brat
baby - dziecko
family – rodzina
4.„Touch Yellow”–prosta gra na utrwalenie kolorów
Mówimy ‘touch”( dotknąć )i podajemy konkretny kolor a zadaniem dziecka jest znalezienie w domu przedmiotu w wymienionym przez nas kolorze.
biały -white
czarny -black
czerwony -red
niebieski -blue
zielony -green
pomarańczowy -orange
żółty -yellow
różowy -pink
5.Bajka do oglądania w języku angielskim
Peppa Pig https://www.youtube.com/watch?v=xnfIMmyVxrM
6.Zabawy przy piosenkach
The Finger Family https://www.youtube.com/watch?v=1RMvYzY8gC8
Clap Your Hands https://www.youtube.com/watch?v=C3c8fzbsfOE
Temat dnia 09.11.2021 r.: „Mój dom Polska”
Cele ogólne:
• rozwijanie mowy,
• rozwijanie wiedzy na temat Polski,
1 Zapraszam do obejrzenia filmu edukacyjnego dla dzieci „Polska”https://www.youtube.com/watch?v=EpnLPT9IlKU2
.Dzień dobry, przedszkolaki… – zabawa powitalna. Rodzic,śpiewa na dowolną melodię słowa:
Dzień dobry, przedszkolaku, Jak miło widzieć Cię! Dzień dobry, przedszkolaku, już na zabawę czas! Dziecko odpowiadają, śpiewając słowa do tej samej melodii: Dzień dobry, mamo, tato, jak miło widzieć cię. Dzień dobry, mamo, tato to będzie piękny dzień!
2 Zapraszam do obejrzenia filmu edukacyjnego dla dzieci„Polska”. https://www.youtube.com/watch?v=EpnLPT9IlKU2
3 Każdy ma swój dom” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dzieci biorą małego pluszaka, kładą go na podłodze i stają przy nim. Na sygnał Rodzica biegają po pokoju, omijając pluszaki, na hasło: Polska! – zatrzymują się i przyjmują postawę na baczność, bez względu na to, gdzie znajduje się ich pluszak. Na hasło: Kutno – dziecko dobiega szybko do swojego pluszaka.
4 Mieszko I. Narodziny. - słuchanie i rozmowa na temat tekstu Pawła Wakuły.
Rodzic wprowadza w tematykę zajęć.Tereny dzisiejszej Polski we wczesnym średniowieczu zamieszkiwały liczne plemiona słowiańskie. W centrum,
w Wielkopolsce żyli Polanie. Na ich czele stał jeden z rodów z okolic Gniezna, zwany Piastami .Pierwszym władcą z rodu Piastów był Mieszko I.
Następnie Rodzic czyta tekst.
Nie uwierzycie! Bezdomna kotka urodziła w naszej piwnicy kocięta! Dziadek powiedział, żeby na razie jej nie przeszkadzać i tylko raz dziennie dosypywał suchej karmy na spodeczek i wymieniał jej wodę. Po kilku dniach poszliśmy zobaczyć, jak się miewa. Kotki były malusieńkie, nie większe od dłoni. Dwa czarne jak smoła, jeden biało-rudy, a trzy pręgowane. Niestety, nie mogłem obejrzeć ich z bliska, bo matka miauknęła ostrzegawczo. Dziadek powiedział, że to dlatego, że boi się o swoje dzieci. – One są jeszcze zupełnie bezradne – tłumaczył. – Za jakiś czas wszędzie będzie ich pełno, ale na razie są uzależnione od matki. I nie ma w tym nic dziwnego, w końcu są ślepe. – Nic nie widzą? – zdziwiłem się. – Jak wszystkie kocięta po urodzeniu – powiedział dziadek.
– To mi przypomina, że Mieszko I był ślepy do siódmego roku życia. – Kto taki? – spytał tata. – Mieszko, pierwszy historyczny władca Polski – przypomniał dziadek. – Przecież wiem – mruknął tata. – Pamiętam ze szkoły, że Mieszko powiększył terytorium plemiennego państwa Polan, przyłączając Mazowsze, Pomorze, kraj Wiślan i Śląsk. Takie są fakty. Natomiast nigdy nie słyszałem o tym, że w dzieciństwie był niewidomy. – Trzeba było bardziej uważać na lekcjach – ofuknął go dziadek. – O ślepocie małego księcia donosi w swojej kronice Gall Anonim! – Pisanie anonimów to bardzo brzydka rzecz! – pochwaliłem się wiedzą. Dziadek pogłaskał mnie po głowie. – Gall Anonim nie był donosicielem, lecz benedyktyńskim mnichem – wyjaśnił. (…) W swojej Kronice polskiej, spisanej po łacinie historii naszego kraju do roku 1114, opisał początki państwa polskiego. – Skoro żył tyle lat po Mieszku, to skąd wiedział, że książę był w dzieciństwie niewidomy? – spytał podchwytliwie tata. Dziadek tylko machnął ręką i odwrócił się do mnie. – To alegoria, no wiesz, taka obrazowa przenośnia! W roku 966 książę Polan przyjął chrzest, a wraz z nim ochrzczono cały kraj. Ślepota oznaczała więc, że Polska tkwiła dotąd w mrokach zabobonów, ale dzięki Mieszkowi cudownie odzyskała wzrok, czyli została oświecona. Tata podrapał się po głowie. – A, chyba że tak! Teraz rozumiem!
– Mieszko przyjął chrzest z rąk czeskich, bo nie chciał uzależniać się od Niemiec – mówił dalej dziadek. – Aby wzmocnić sojusz z południowymi sąsiadami, wziął za żonę czeską księżniczkę Dobrawę. Dzięki temu do Polski trafili pierwsi księża, a wśród nich biskup Jordan, który podlegał bezpośrednio papieżowi.
– A co ten Mieszko miał do Niemców? – spytałem. – Ich władca, cesarz Otton I Wielki, miał chrapkę na ziemie zamieszkane przez Słowian. Na zdobytych przez siebie terenach zakładał wojownicze marchie*, a miejscowej ludności siłą narzucał wiarę chrześcijańską. – A Mieszko nie chciał mu się podporządkować?!
– domyśliłem się. – Otóż to – uśmiechnął się dziadek. – Musisz wiedzieć, że nie było mu łatwo. Przez pewien czas książę, aby uniknąć najazdów, płacił nawet cesarzowi trybut, czyli daninę z części swoich ziem. – Nazywajmy rzecz po imieniu! – tata zmarszczył groźnie brwi. – To był zwyczajny haracz!
– Nie uchroniło to Polski od wojen z potężnym sąsiadem. (…) To były trudne chwile dla młodego państwa polskiego. Było ono wówczas słabe jak… mm…
– dziadek szukał właściwego słowa. – Jak ślepe kocię – wtrącił tata. – Właśnie! – dziadek z uznaniem kiwnął głową. – Za to już w roku 990 to Mieszko był stroną atakującą. Wyprawił się na Czechy, przyłączając do swoich ziem Śląsk i Małopolskę. – Wszystko mi się miesza – przyznałem. – Raz Czesi są z nami
w sojuszu, a za chwilę na nich napadamy?! – W tamtych czasach przymierza zmieniały się jak w kalejdoskopie – wyjaśnił dziadek. – Dobrze, że mieliśmy mądrego
i znającego się na sprawach wojennych księcia – zauważył tata. – Najważniejsze, że dalekowzrocznego – dodał dziadek. – Mieszko wiedział, że bez przyjęcia chrztu nie zdoła dłużej opierać się niemieckiej potędze. Nowa religia jednoczyła kraj, a księża, którzy jako jedyni potrafili czytać i pisać, szerzyli kulturę i usprawniali administrację. Zresztą wystarczy spojrzeć na naszych sąsiadów – Wieleci, Obodryci, Prusowie… Narody, które do końca trwały przy pogaństwie, szybko przestały istnieć!
– To jaki w końcu był ten Mieszko? – spytałem przekornie. – Ślepy czy dalekowzroczny? Dziadek potargał mi czuprynę. – Mieszko był bardzo odważny, a do tego ciekaw świata. Zupełnie jak ten malec! – kiwnął głową w stronę kociąt. I rzeczywiście, jeden z kotków, choć jeszcze ślepy, wyczołgał się z pudełka i na chwiejnych łapkach dreptał przed siebie. – Chcesz, to będzie twój – powiedział dziadek. – Jak dasz mu na imię? – Mieszko! – zawołałem uszczęśliwiony.
Rodzic wyjaśnia niezrozumiałe dla dziecka i słowa i wyrażenia, zadaje pytania:
Kim był Mieszko I?
Skąd pochodził?
Gdzie mieszkał?
Jak nazywał się jego ród?
Dlaczego był ważny?
Czy naprawdę Mieszko I był niewidomy?
Kto był w opowiadaniu ślepy?
Dlaczego? Kiedy powstała Polska?
Jeżeli jest to możliwe Rodzic prezentuje mapy Polski lub zdjęcia, obrazki map: obecne terytorium Polski i z czasów Piastów; dziecko porównuje je.
5. „Stolice Polski” – zabawa spostrzegawcza. Rodzic przygotowuje mapę Polski.
Dziecko stara się wyjaśnić , co oznacza wyraz stolica.
Rodzic przekazuje dziecku ,że stolice były siedzibą najważniejszych osób w państwie, nie tylko królów, ale również biskupów. Dziś stolicą Polski
jest Warszawa. Dziecko przy pomocy Rodzica odszukuje na mapie znane stolice Polski Gniezno, Kraków i Warszawa.
6. „Mieszko i Piastowie” – zabawa orientacyjno-porządkowa.
Dziecko porusza się swobodnie. Na hasło: Mieszko I – wykonuje skłony w przód z wymachem raz jednej, raz drugiej ręki. Na hasło: Piastowie! – naśladuje strzelanie z łuku – obie ręce wyciągnięte daleko w przód, dłonie zaciśnięte w pięści trzymane jedna przy drugiej.
7„Zamek” - lepienie z plasteliny różnych budowli zamków, zorganizowanie wystawy powstałych budowli, nazwanie ich.
8.Karty pracy dla chętnych:
Dokończ rozpoczęte wzory (rytmy). https://pin.it/2tTdvRb
Przetnij linie by stworzyć lwią grzywę.https://pin.it/7zzc0G8
Pokoloruj obrazek zgodnie z kodem.https://pin.it/2BlGzBu
9 Proponowane linki:
https://www.youtube.com/watch?v=JPB6tA0U214
https://www.youtube.com/watch?v=58IaxG-4S3M
https://www.youtube.com/watch?v=5wN3GxF7aqk
Życzymy miłej zabawy.