Elfy
Temat tygodnia: "Nie jesteśmy sami w kosmosie" (07.02-11.02.2022)
11.02.2022
Temat: "Mój Ufoludek"- malowanie farbami ufoludka według pomysłów dzieci, połączone z wysłuchaniem wiersza B. Szelągowskiej „Ufoludek”.
1.Ćwiczenia logopedyczne.
Lusterko dla każdego dziecka. Rodzic daje dziecku lusterko, demonstruje ćwiczenia, powtarzając je kilkakrotnie i pilnując dokładnego ich wykonania przez dzieci.
Ruch planet – dzieci poruszają językiem, ruchem okrężnym, przy szeroko otwartej jamie ustnej: raz na dole, raz na górze.
Start statku kosmicznego – język mają ułożony na dolnej wardze, wzbijają go ku górze i kierują jak najdalej w stronę nosa.
Następnie lądują na dalekiej planecie – język opada na dolną wargę.
Powitanie ufoludków – przesuwają język po górnej wardze w prawo i w lewo.
Gdy dzieci opanują ten ruch w dokładny sposób, możemy dodać do niego ruch rąk: unoszą ręce w górę i przesuwają je, zgięte w łokciach, od lewej strony do prawej.
Rozmowy kosmitów – dzieci wymawiają sylaby: ba, bo, bi, be, bu, by, pa, po, pi, pe, pu, py, najpierw cicho, a potem coraz głośniej, a następnie głośno i coraz ciszej.
Wspólny posiłek – dzieci naśladują ruchy żucia przez poruszanie żuchwą, z jednoczesnym ruchem warg.
Zjeżdżalnia dla ufoludków – czubek języka opierają za dolnymi zębami, a środkową część języka unoszą do góry, tworząc zjeżdżalnię dla ufoludków.
Odlot statku kosmicznego – usta mają szeroko otwarte, język (oparty o dolne zęby) wzbijają ku górze, najdalej jak się da, i lądują za górnymi zębami.
2.Słuchanie wiersza B. Szelągowskiej „Ufoludek”.
Gdzieś daleko,
we wszechświecie,
żyją sobie ufoludki.
Ale jak wyglądać mogą?
Może tak jak krasnoludki:
długa broda, czapka,
pasek, kubrak
piękny i czerwony…
Albo może tak jak troll,
w gęstym lesie zagubiony…
Jak wielkolud,
co potrafi zniszczyć
miasto jednym butem…
Chyba jednak jest niewielki!
Myślę, że jak liliputek!
Ktoś powiedział, że zielony
i w kosmosie spodkiem lata.
Ale jedno wiem na pewno:
tak jak ja jest ciekaw świata!
3.Rozmowa kierowana na temat wiersza.
Rodzic pyta dzieci:
Do kogo może być podobny ufoludek z wiersza?
Prosi dzieci, aby opowiedziały, jak może według nich wyglądać ufoludek.
4.Malowanie farbami ufoludka według pomysłów dzieci- „Mój Ufoludek”
Rodzic rozkłada farby na stole, kartkę z bloku technicznego, a dzieci malują, jak wyobrażają sobie postać ufoludka.
5.Ćwiczenia oddechowe „Rakiety z baloników”.
Rodzic nadmuchuje gumowy balon i puszcza go bez zawiązywania, a dzieci obserwują ruch balonu. Chętne dzieci nadmuchują balony i puszczają swoje rakiety.
6.Ćwiczenia graficzne „Kosmiczne wzory”.
Dzieci kreślą palcem lub patyczkiem dowolne wzory i rysunki, które kojarzą się im z kosmosem: gwiazdy, planety, rakiety, ufoludki itp. (racki z drobną kaszą, patyczki, widelce plastikowe).
7.Zabawa ruchowa z elementem równowagi – „Podróż statków kosmicznych”.
Dzieci stoją . Na hasło Rodzica.: Statki kosmiczne wyruszają w podróż! – stają z lekko rozstawionymi nogami i ramionami uniesionymi nad głową, łączą dłonie i wydają jednostajny dźwięk: uuuu.
Na hasło Rodzica.: Statki kosmiczne lądują! – dzieci powoli kucają, dotykają dłońmi podłogi, utrzymują równowagę i wydają jednostajny dźwięk na samogłosce i. Kilka razy powtarzamy zabawę (lot i lądowanie)
10.02.2022
Temat: Słuchanie piosenki „Trzej kosmici” (sł. S. Karaszewski, muz. S. Marciniak).
1.Zabawa konstrukcyjna „Statek kosmiczny”.
Rodzic zachęca dzieci do zbudowania statku kosmicznego z dowolnych klocków, według własnego pomysłu.
2.Słuchanie piosenki Trzej kosmici (sł. S. Karaszewski, muz. S. Marciniak).
I.Trzej kosmici, trzej kosmici
przylecieli rankiem.
Ten w talerzu, tamten w spodku,
trzeci leciał w dzbanku.
Ref.: Pierwszy – krągłe jajeczko,
drugi – chrupka bułeczka,
a ten trzeci,
drżący, chlupiący
jak ta kawa z mleczkiem.
II.Trzej kosmici, trzej kosmici
wpadli przez okienko.
W pokoiku na stoliku
lądowali miękko.
Ref.: Pierwszy – krągłe...
https://www.youtube.com/watch?v=sFbnlJqYT1c
3.Rozmowa na temat zwrotek i refrenu piosenki.
Dzieci odpowiadają na pytania Rodzica.
− Kto przyleciał rankiem?
− Ilu było kosmitów?
− W czym przylecieli kosmici?
− Jak wyglądał pierwszy kosmita?
− Jak wyglądał drugi kosmita?
− Jak wyglądał trzeci kosmita?
− Gdzie wylądowali kosmici?
4.Improwizacja ruchowa do piosenki „Trzej kosmici”.
Dzieci, poruszają się w jedną stronę podczas pierwszej zwrotki.
Podczas drugiej zwrotki obracają się wokół własnej osi, a na koniec – kucają.
Podczas refrenu dzieci wykonują następujące ruchy:
Dzieci: Pierwszy – krągłe jajeczko,- łączą dłonie nad głową,
drugi – chrupka bułeczka,- łączą wyprostowane ręce przed sobą,
a ten trzeci, drżący, chlupiący jak ta kawa z mleczkiem- opierają ręce na biodrach, wykonują ruch biodrami.
5.„Kosmita”- kolorowanka do druku.
Wybierz z moich propozycji lub wydrukuj dowolnego ufoludka.
https://miastodzieci.pl/kolorowanki/wesole-ufoludki-kolorowanki/
https://miastodzieci.pl/kolorowanki/ufoludek-kolorowanka/
https://raskrasil.com/pl/kolorowanka-kosmici-alien/
09.02.2022
Temat: Słuchanie opowiadania E. Stadtmüller „Ufoludki”.
1.Słuchanie opowiadania E. Stadtmüller „Ufoludki”.
Stadtmüller „Ufoludki”.
Wracając z przedszkola, Olek całą drogę podśpiewywał śmieszną piosenkę o zielonych ufoludkach. – Dzisiaj każdy rysował ufoludka – opowiadał tacie – to znaczy, jak go sobie wyobraża, i okazało się, że każdy inaczej. Ufoludek Olgi miał trąbkę zamiast buzi, ufoludek Marcina jedno wielkie oko, na dodatek na brzuchu, ufoludek Madzi był w różowe kropki, a ten Rafała miał antenkę na czubku głowy. Pani powiedziała, że jest pod wrażeniem naszej wyobraźni. A ja to nawet bym chciał, żeby taki prawdziwy ufoludek wylądował na naszym podwórku. – A czy ufoludki potrafią stawiać babki z piasku? – zainteresowała się Ada. Olek przewrócił oczami. Zupełnie nie podobał mu się pomysł zapraszania gości z kosmosu do… piaskownicy. – Nie wiem, czy potrafią, ale myślę, że mogłyby się nauczyć – odpowiedział całkiem poważnie tata. Wieczorem Olek, już umyty i przebrany w piżamę, tak niby od niechcenia, zerknął przez okno. Nagle… nie, to nie do wiary! Jakiś zielony ludzik spacerował sobie spokojnie wokół piaskownicy. W pewnej chwili ostrożnie wszedł do środka i zaczął uważnie przyglądać się rządkowi babek. – Będzie lepił nowe… – przemknęło Olkowi przez myśl. – Tylko jak to możliwe? Przecież pani wyraźnie mówiła, że ufoludki żyją tylko w naszej wyobraźni… Zielony stworek jakby słyszał jego myśli. Zadarł głowę, odnalazł wzrokiem okno pokoju Olka i uśmiechnął się od ucha do ucha, ukazując trzy wielkie zęby o metalicznym połysku. – Mamo, mogę wyjść na podwórko? – zawołał Olek, biegnąc w piżamie do przedpokoju. – Żartujesz sobie, prawda? – upewniła się mama. – Ale w piaskownicy jest ufoludek… – To pomachaj mu przez okno i wskakuj do łóżka. Olek westchnął głęboko. A taka była okazja do nawiązania międzyplanetarnej przyjaźni… Nazajutrz, gdy szedł do przedszkola, przystanął na chwilę w miejscu, w którym widział przybysza z kosmosu. – I co, zostawił jakieś ślady? – spytała z uśmiechem mama. Olek już miał odwrócić się na pięcie, gdy jego wzrok padł na mały zielony kamyk, którego nigdy wcześniej tu nie było. Z bijącym sercem wsunął go do przepastnej kieszeni spodni i w podskokach pobiegł za mamą.
2. Rozmowa na podstawie opowiadania.
Rodzic zadaje pytania:
− Co rysowały dzieci w przedszkolu?
− Gdzie Ada chciała zaprosić gości z kosmosu?
− Kogo zobaczył Olek wieczorem przez okno?
− Co znalazł Olek rano w piaskownicy?
− Czy ufoludki są na świecie?
3.Słuchanie ciekawostek na temat kosmosu.
Dzieci z Rodzicami oglądają książki, albumy i encyklopedie dla dzieci o kosmosie. Rodzic prezentuje książki, czyta zawarte w nich ciekawostki. Prosi dzieci o omówienie wyglądu planet, określanie ich wielkości, koloru. Dzieci posługują się słowami określającymi ich wygląd, np.: duża, większa, największa, mała, mniejsza, najmniejsza.
4. Zestaw zabaw ruchowych nr 23 wg Przewodnika metodycznego „Olek i Ada”
- Zabawa ruchowa Planety.
Dzieci biegają swobodnie po wyznaczonym miejscu. Na dźwięk dzwoneczka zatrzymują się, stają wokół Rodzica, który pełni rolę słońca, i poruszają się wokół niego jak planety. Po kolejnym dźwięku dzwoneczka biegają swobodnie.
- Zabawa ruchowa Gwiazdki.
Dzieci z uniesionymi rękami, poruszają palcami i obracają się wokół własnej osi – udają połyskujące gwiazdy na niebie. Na przerwę w muzyce dobierają się w parę z R. i tworzą gwiazdozbiory. Przy kolejnym powtórzeniu tworzą nowe gwiazdozbiory.
- Zabawa ruchowa Księżyce.
Dzieci i R. dobierają się parę. Dziecko, oznaczone szarfą, jest księżycem i obiega swoją planetę, czyli Rodzica, które obraca się wokół własnej osi. Na klaśnięcie R. - zamieniają się rolami.
- Zabawa ruchowa Start rakiety.
Dzieci siadają w siadzie klęcznym. Naśladują start rakiety, uderzając dłońmi najpierw w podłogę – bardzo powoli, potem w uda – szybciej, a następnie coraz szybciej w dłonie. Jednocześnie naśladują głosem start rakiety, wymawiając kolejne samogłoski: a, o, i, e, u, y – wypowiadają je coraz głośniej. Gdy rakieta wznosi się w górę, dzieci jednocześnie unoszą w górę ręce i całym ciałem wykonują wyskok w górę.
Temat tygodnia: „Domowi ulubieńcy” (0d 29.11.2021 do 03.12.2021)
Data: 03.12.2021
Temat:Słuchanie opowiadania A. Świrszczyńskiej „Pimpuś”.
1.Omówienie wyglądu psa.
− Czym pies ma pokryte ciało?
− Ile ma nóg, uszu, oczu?
2.Słuchanie opowiadania "Pimpuś".
Pies Marka nazywa się Pimpuś.
Ten Pimpuś ma brązową łatkę.
– Zgadnij, gdzie.
– Na grzbiecie?
– Nie.
– Na brzuchu?
– Nie.
– Na ogonie?
– No to gdzie?
– Na nosie.
Pytają się Pimpusia kwiatki:
– Po co ci łatka na nosie?
– Żeby było ładniej.
Więc kwiatki dziwią się i szepczą jeden do drugiego:
– Ach, ach!
Nasz Pimpuś to dopiero elegant!
Pytają się Pimpusia białe chmury, co płyną po niebie i zawsze się spieszą:
– Po co ci łatka na nosie?
A Pimpuś robi mądrą minę.
– Żeby było w nosek cieplej.
Więc chmury zdziwiły się jeszcze bardziej i płynąc szybko dalej, opowiadały wszystkim:
– Widziałyśmy takiego psa, co nosił łatkę na nosie, żeby było mu cieplej.
Przyszedł raz Pimpuś do kuchni, a tam mama robi kluski. Pełno mąki na stolnicy. Pimpuś musi zobaczyć, co to. Wsadził nos w mąkę, powąchał i wybiegł na dwór. A tu wszyscy w krzyk:
– On już nie ma łatki na nosie!
Idzie Pimpuś do lusterka, patrzy – a nos cały biały.
– Zgubiłem swoją śliczną łatkę.
Gdzie jej szukać?
Na podwórku – nie ma.
Na ulicy – nie ma.
Usiadł pies i płacze.
Łzy mu ciekną: kap, kap.
Po kosmatej mordeczce, po nosie.
Otarł je łapą.
A tu wszyscy w krzyk:
– Pimpuś ma znowu łatkę na nosie!
Fiu, jak się ten Pimpuś cieszył!
Chwycił własny ogon i kręcił się w kółko.
Wbiegł Marek, pan Pimpusia.
Wziął go na ręce i zaczął się śmiać!
– Pimpusiu, jesteś strasznie głupim pieskiem, ale cię kocham!
3.Rozmowa na temat opowiadania.
− Jak wyglądał Pimpuś?
− Czyim był psem?
− Co przydarzyło się Pimpusiowi?
− Jak skończyła się przygoda Pimpusia?
4.Zabawa „Szczenięta i kocięta”.
Rodzic mówi:
Wyobraźcie sobie, że jesteśmy na wiejskim podwórku, gdzie znajdują się szczenięta i kocięta. Najpierw musimy wszystkim tym zwierzętom, małym kotkom i małym pieskom, nadać głosy. Szczenięta nie potrafią jeszcze dobrze szczekać, ale umieją już warczeć. Pozwólcie mi usłyszeć warczenie małego, milutkiego pieska. (Dzieci naśladują warczenie). Tak, właśnie taki głos może wydawać szczeniaczek: rrrrrrr.
A teraz pozwólcie mi usłyszeć głos małych kociąt. Pamiętajcie, że są małe, delikatne, mięciutkie kociątka, których głos jest tak miękki jak ich sierść. (Dzieci naśladują miauczenie małych kotków). Tak, to jest piękny głos kotka: miau.
Zajęcia popołudniowe:
1.Ćwiczenia logopedyczne „Zabawy kotków”.
• Pobudka.
Dzieci kładą się na podłodze (skulone), a następnie, na sygnał Rodzica., budzą się: przeciągają, rozprostowują kończyny, robią kocie grzbiety, wstają.
• Śniadanie.
Dzieci są kotkami. Siadają i zabierają się do jedzenia: udają, że piją mleko z miseczki (ruch
języka do przodu i do tyłu), a potem oblizują się (wykonują okrężne ruchy językiem po
wargach w prawą i w lewą stronę, przy otwartych ustach).
• Kocia muzyka.
Najedzone i zadowolone kotki przeciągle miauczą i mruczą: miau... miau... mmmm...
• Zabawy kotków.
Dzieci udając kotki, spaceruje na czworakach i śpiewają z Rodzicem.: Wlazł kotek...
- Układanie się do snu.
Kotki kładą się i zwijają w kłębek.
2.”Psie karty pracy”- „Połącz w pary psie akcesoria”
https://www.psycholog-logopeda.org.pl/2019/08/karta-pracy-psie-akcesoria-poacz-w-pary.html
3.Połącz psy w pary:
https://psychologiadziecka.org/dogoterapia/karty-pracy-do-zajec-dogoterapii-i-nie-tylko/
Data: 02.12.2021
Temat: „Wełniany jamniczek”- praca plastyczna.
1.„Zabawy piesków”.
Dzieci-pieski naśladują czynności wymienione przez Rodzica:
- pieski jedzą – dzieci, pochylone, na czworakach, głośno mlaskają,
- pieski szczekają – głośno, a potem cicho szczekają,
- pieski śpią – zwinięte w kłębek, lekko pochrapują,
- pieski są zmęczone bieganiem – język trzymają na brodzie, są zziajane,
- pieski biegają za swoim ogonkiem – kręcą się w kółko na czworakach.
2.Wyklejanie rysunku psa – jamnika – kawałkami wełny.
Rodzic pokazuje rysunek pieska i pocięte kawałki wełny. Smaruje rysunek klejem i nakłada na niego pociętą wełnę, przyciska ją dłonią. Dzieci mają w ten sposób wykonać swoje prace.
http://www.mamydzieci.pl/wp-content/uploads/2014/10/Jamnik-kolorowanka-Ciekawski-George.jpg
https://pokoloruj.com.pl/kolorowanka/pies-jamnik.html
3.Zabawa orientacyjno - porządkowa „Pieski i kości”.
Rodzic rozkłada na dywanie kolorowe „miseczki” – "miseczki z kostkami". Dzieci-pieski spacerują na czworakach pomiędzy „miskami” przy dźwiękach dowolnej muzyki. Podczas przerwy w muzyce podchodzą do misek i naśladują obgryzanie kości przez pieski.
Zajęcia popołudniowe:
1.Dowolny taniec przy piosence „Popatrzcie na jamniczka” (sł. Dorota Gellner, muz. B. Kolago).
https://www.youtube.com/watch?v=GjXylN6PgxE
I.Popatrzcie na jamniczka!
Wyturlał się z koszyczka,
zaczaił się na babcię
i porwał babci kapcie.
Ref.: A jak spał, a jak spał,
taką grzeczną minę miał.
II.Poszarpał chustkę w róże
i zrobił dwie kałuże,
i moją nową lalkę
zaciągnął pod wersalkę.
Ref.: A jak spał..
III. A teraz gdzieś ucieka
i szczeka, szczeka, szczeka.
Łapiemy więc jamniczka,
niech wraca do koszyczka
Ref.: A jak spał...
IV.Pod stołem jest koszyczek,
w koszyczku śpi jamniczek.
Jamniczka sobie śpi (pss...),
jak się zbudzi, będzie zły!
Ref.: A jak spał...
2.Układanie budy dla psa z dowolnych klocków.
3.Zasady bezpieczeństwa podczas zabawy z psem - bajka edukacyjna dla dzieci
https://www.youtube.com/watch?v=zgHcI_pe8CU
4.Bajka dla dzieci „Marta mówi”
https://www.youtube.com/watch?v=eL8h9lmGuXM
Data: 01.12.2021
Temat: „Kotki z kokardkami”.
1.”Kotki z kokardkami” – ćwiczenia matematyczne.
https://babyinfo.pl/wp-content/uploads/2020/06/kot-kolorowanka-18.jpg
Proszę wydrukować dziewięć kotków z kokardami. Trzy koty pomalować na szaro, trzy-na pomarańczowo (rudo) i trzy na czarno. Kokardy kotów szarych proszę pomalować na żółto, kokardy kotów rudych - na niebiesko i kokardy kotów czarnych na pomarańczowo.
Dzieci siedzą na dywanie. W na podłodze leżą sylwety kotków (większe) z kokardkami. Kotków jest dziewięć – trzy szare, trzy rude i trzy czarne.
Mają kokardki w kolorach: żółtym, niebieskim, pomarańczowym (kotki w różnych kolorach futerka mają kokardki w różnych kolorach).
Trzy kotki mają kokardki w kolorze pomarańczowym, trzy – w żółtym i trzy w kolorze niebieskim.
Dzieci oglądają sylwety kotków, omawiają ich wygląd.
- Segregowanie kotków pod względem koloru futerka.
Rodzic prosi dzieci, żeby powiedziały, czym różnią się kotki. Prosi dzieci, żeby do pierwszej przygotowanej np.miski włożyły rude kotki, do drugiej – czarne, a do trzeciej – szare.
Dzieci segregują sylwety kotków według kolorów futerka.
Potem liczą kotki w każdej misce. Kiedy kotki są już posegregowane, dzieci nazywają utworzone kolekcje: kotki szare, kotki rude i kotki czarne.
- Segregowanie kotków pod względem kolorów kokardek.
Rodzic zwraca dzieciom uwagę, że kotki mają kokardki w trzech kolorach. Prosi dzieci, żeby włożyły do pierwszej przygotowanej miski kotki z pomarańczowymi kokardkami, do drugiej miski – kotki z niebieskimi kokardkami, a do trzeciej – z żółtymi.
Dzieci segregują kotki pod względem kolorów ich kokardek, liczą kotki, a potem wspólnie nazywają utworzone kolekcje: kotki z pomarańczowymi kokardkami, kotki z niebieskimi kokardkami i kotki z żółtymi kokardkami.
2.„Zabawy kotków”.
Dzieci-kotki chodzą na czworakach po pokoju i wykonują czynności, o których mówi Rodzic: • koci grzbiet (rodzic pokazuje),
- piją mleko,
- oblizują wąsiki,
- mruczą,
- śpią zwinięte w kłębuszek.
Zajęcia popołudniowe:
1. Utrwalenie piosenki „Kotek Puszek” (sł. A. Tarczyńska, muz. K. Kwiatkowska).
Kotek Puszek z czarną łatką
dziś w przedszkolu był z Agatką,
a z kieszeni u fartuszka
wyglądały małe uszka.
Nagle ruszył się fartuszek,
na podłogę skoczył Puszek.
Teraz będziesz,
kotku, z nami,
my już ciebie nie oddamy.
https://www.youtube.com/watch?v=UXCewp1kdMQ
2.„Kocie karty pracy”:
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/01/kot8-1.jpg
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/01/kot7-1.jpg
3.Bajka „Kot w butach”
https://www.youtube.com/watch?v=B7Ofrdarzb0
Data: 30.11.2021
Temat: „Kotek Puszek”.
1.Słuchanie piosenki „Kotek Puszek” (sł. A. Tarczyńska, muz. K. Kwiatkowska).
Kotek Puszek z czarną łatką
dziś w przedszkolu był z Agatką,
a z kieszeni u fartuszka
wyglądały małe uszka.
Nagle ruszył się fartuszek,
na podłogę skoczył Puszek.
Teraz będziesz,
kotku, z nami,
my już ciebie nie oddamy.
https://www.youtube.com/watch?v=UXCewp1kdMQ
2.Rozmowa na temat piosenki.
− Jak miał na imię kotek?
− Kto przyniósł do przedszkola Puszka?
− Co wystawało z kieszeni fartuszka?
− Co się stało, gdy ruszył się fartuszek?
− Czy dzieci chciały zatrzymać kotka w przedszkolu?
3.Zabawa inscenizacyjna do piosenki. Dzieci z Rodzicem naśladują treść piosenki:
Kotek Puszek z czarną łatką (maszerują, w rytmie piosenki),
dziś w przedszkolu ( chodzą na czworakach)
był z Agatką, a z kieszeni u fartuszka (zatrzymują się i pokazują kieszonkę),
wyglądały małe uszka. (przykładają dłonie do głowy,)
Nagle ruszył się fartuszek, (potrząsają fartuszkiem (sukienką, sweterkiem),
na podłogę skoczył Puszek. (wykonują podskok w miejscu),
Teraz będziesz, kotku, z nami, (naśladują głaskanie kotka)
my już ciebie nie oddamy.( palcem wskazującym wykonują znak negacji)
4..Nauka piosenki „Kotek Puszek”. (fragmentami, metodą ze słuchu).
Zajęcia popołudniowe:
1.Kończenie rymowanek.
Dzieci dopowiadają zakończenia rymowanek tak, aby rymowały się z podanym tekstem.
Ten mały, biały kłębuszek to jest mój kotek … (Puszek)
Czasem sypia pod moją kołderką, ma białe, puszyste, miękkie… (futerko)
Siedzi na fotelu, nie chodzi daleko, najlepiej lubi białe, smaczne… (mleko)
2..Zabawa orientacyjno-porządkowa „Kot jest – kota nie ma”.
Dzieci są myszkami. Na hasło: Kota nie ma! – cichutko biegają na palcach. Na hasło: Kot jest! – myszki chowają się (dzieci przysiadają, obejmują rękami kolana, a głowy opuszczają nisko).
3.„Kicia Kocia poznaje strażaka"
https://www.youtube.com/watch?v=u42rsaYzrO0
4.„Kocie karty pracy”:
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/01/kot1-1.jpg
https://przedszkolankowo.pl/wp-content/uploads/2017/01/kot2-%e2%80%94-kopia.jpg
Data: 29.11.2021
Temat: Słuchanie wiersza I. R. Salach „Idzie kotek”.
1. Zabawa matematyczna „Kotek ma...”
Dzieci oglądają maskotkę kotka. Pokazują i liczą jego części ciała. Rozpoczyna Rodzic, który liczy jego łapki (dzieci liczą przednie łapki i tylne łapki).
2. Słuchanie wiersza „Idzie kotek”.
Idzie, idzie kotek mały,
doszedł do przedszkola.
Ola go znalazła w szatni
i przyniosła do nas.
Kotku mały, kotku szary,
możesz z nami zostać.
Jeść dostaniesz, pić dostaniesz,
krzywda cię nie spotka.
3. Rozmowa na temat wiersza.
− Gdzie doszedł kotek?
− Kto go znalazł? Gdzie był kotek?
− Jak dzieci w przedszkolu mogły zaopiekować się kotkiem?
4. Zabawa bieżna „Myszki i kot”.
Rodzic wyznacza w domu miejsce – spiżarnię – w którym umieszcza smakołyki – np. rozrzucone klocki. Naprzeciwko spiżarni znajduje się mysia norka, a z boku, w połowie drogi między spiżarnią a mysią norką – dom kota.
Kiedy kot śpi, myszki cichutko biegną do spiżarni po smakołyki i wracają do norki. Kiedy kot budzi się, miauczy, strasząc w ten sposób myszki, które uciekają do norki.
Rodzic jest „kotem” a dziecko „myszką”. Potem zamieniają się rolami.
5. Kolorowanie rysunku kotka.
https://www.e-kolorowanki.eu/zwierzeta/kotek-kolorowanka-dla-dziecka/
Zajęcia popołudniowe
1. Zabawa „Kotki”.
• „Pobudka”
Dzieci kładą się na podłodze skulone, a następnie, na sygnał Rodzica, budzą się, przeciągają, rozprostowują kończyny, robią koci grzbiet, wstają.
• „Śniadanie”.
Dzieci-kotki siadają i zabierają się do jedzenia, udają, że piją mleczko.
• Dzieci-kotki dostają małe piłki i naśladują zabawę motkami wełny.
2.Zabawa muzyczno-ruchowa przy piosence „Kot Staś”
https://www.youtube.com/watch?v=aHL0j1yLEBM
3. Bajka dla dzieci „Przygody kota Filemona”